Dit kerncijfer betreft het aantal patiënten dat een gesprek had met de huisarts over levenseinde/behandelwensen, per 1.000 ingeschreven patiënten in de huisartsenpraktijk. Hier vallen alle gesprekken over levenseindewensen onder, op initiatief van de patiënt of de huisartsen in het kader van proactieve zorgplanning. De aanleiding voor een levenseindegesprek kan de diagnose van een terminale ziekte zijn, maar dat hoeft niet. Sommige huisartsen nodigen bijvoorbeeld alle ouderen uit.